St. Jean (Aziz Yuhanna) Kilisesi'nin doğusunda başlayan ve Selçuk ilçesi ile özellikle istasyon çevresinde sağlam bir şekilde ayakta kalan Bizans su kemerleri, Şirince Boğazı'nda devam ederek kuzeye doğru yönelir. Bu su kemerleri, Belevi ile Selçuk arasındaki Pranga mevkiindeki su kaynaklarından sağlanan içme suyunu, Selçuk Ayasuluk Tepesi'ndeki Bizans dönemine ait yerleşime ve Ortaçağ’ın önemli hac merkezi olan St. Jean Kilisesi'ne ulaştırıyordu.

İstasyon çevresinde görülen 15 metre yüksekliğindeki sağlam su kemerlerinin ayaklarında, Efes ve Artemis Tapınağı'ndan getirilmiş devşirme mermer bloklar düzeltilerek kullanılmıştır. Bu bloklar arasında, Selçuk Efes Müzesi'nin Büyük Avlu’sunda sergilenen Arkaik döneme ait İon sütun başlıkları oldukça önemlidir. Üst kemerlerde ise tuğla kullanılmıştır.

Ayasuluk Tepesi'ne ulaşan su kemerlerinin sonunda, Takip Kapısı'nın doğu kısmında, büyük boyutlu bir su deposu veya samıcı son yıllarda kazılarak ortaya çıkarılmış ve restore edilmiştir. Kemerli ve tonozlu bir üst yapıya sahip olan bu su deposunda, Efes'ten getirilmiş yivli sütunlar ve 2. yüzyıla ait Kompozit düzenli sütun başlıkları kullanılmıştır. Bu yapılar, bölgenin su mühendisliği ve mimari becerisinin önemli örneklerini temsil eder.